فصل پوست اندازی...
تاریخ انتشار: ۸ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۹۵۸۶۰
ایسنا/کردستان نوجوانی فصل پوست اندازی و گذار از خامی زندگی و ثروتی است که با هیچ ذخایر دیگری قابل مقایسه نیست.
زمانی که می خواهیم از تراوت و تازگی چیزی اطمینان حاصل کنیم به دنبال سلامت ریشه و نوع تغذیه و آب و هوای محیط پرورش محصول مورد نظر می گردیم، تا از کیفیت و مرغوبیت آن مطمئن شویم.
نوجوان ثروتی است که با هیچ ذخایر دیگری قابل مقایسه نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تمام برنامه های دولتی و مملکتی بر هوش و استعداد نوجوان هر کشوری نبا می شود.
گزارش «روز جهانی نوجوان» را با فرمیسک شمش ارشد روانشناسی، افشین بیننده دانشجوی دکترای جامعه شناسی و بهار توانا معلم و مادر دو نوجوان می خوانیم.
۱- تفاوت نوجوان امروز با نوجوان دیروز را در چه می بینید؟
فرمیسک شمش، روانشناس، در پاسخ به این سوال می گوید: در تعریف، نوجوان، از کودکی خارج شده پا به عرصه تازه‌ای گذاشته است و رو بەدوره بزرگسالی می نهد و هیجان هایی دارد.
اگر بخواهیم تفاوت های نوجوان امروز را با نوجوان دهه های قبل بسنجیم. انسان مدام در حال تغییر است و همین تحول باعث تفاوت می شود، اکنون که دنیا رو به تغییر کلی گذاشته و کودکی پا به عرصه نوجوانی می گذارد باید این را در نظر گرفت که این کودک چه دنیایی را گذرنده و چه برداشت هایی از این تغییر دارد. کودک که اکنون نوجوان است در چه خانواده ای پا به عرصه وجود نهاده است؟ شروع به کندوکاو می کنیم مادر خانواده، پدر خانواده، نوع تربیت، نوع پوشش، اجتماعی که کودک در آن رشد کرده، نوع جغرافیا، پدر و مادرهای سخت گیر، پدر و مادر های آسان گیر، همه این نمونه ها در چه شرایطی در دسترس کودک بوده است؟ تحت فشار یا حالت متعادل داشته؟ اینها همه برای این کودک نقش آفرینی می کنند به دنبال این رابطه پدر و مادر چگونه با هم مدارا کردەاند و نوجوان رابطه را چگونه برای خود تفسیر می کند با خواهر و برادر و اطرافیان خود و جامعه ای که در آن رشد کرده چگونه برخورد می کند نوجوان وارد مدرسه می شود، شروع رابطه های بعدی، نوجوان چه چیزی را در طول زندگی شخصی و اجتماعی جمع کرده و در بقچه اندیشه خود قرار داده و در مدرسه این بقچه را در گروه همسالان به اشتراک می گذارد.
او می گوید: در رابطه های جمعی و فردی نوع برخوردها بی تاثیر نیست عوامل بیرون، خانواده، فرهنگ، تاثیر سه سال کرونا که سن کودکان ۱۰ تا ۱۳ سال را زیر پرچم بدشگون خود قرار داد و مانعی برای خودی نشان دادن کودکان شد.
برای کودکی که می بایست تلاش و پوست اندازی کند تا به مرحله تازه‌ای از زندگی برسد، اتفاق هایی در گذار از کودکی به نوجوانی قرار دارد.
به عقیده این روانشناس، دنیای تکنولوژی تغییر کرده و عوامل بیرونی مانند موبایل که وسیله ارتباطی با دوستان و مدرسه شده و جای خالی معلم را گرفته بود، ما را با انسان های متفاوت تری روبرو ساخته است.
ما بزرگترها سواد تکنولوژی نداشتیم و وارد دنیای آن شدیم و بدون داشتن آگاهی کافی بچه ها را تنبل بار آورده ایم؛ بخش وسیعی از این کودکان بی گناهانه تاوان پس می دهند؛ مسائل به روز و طبیعی نوجوان از ارتباطات دوستان گرفته تا دنیای مجازی و تکنولوژی نیاز به آموزش دارد، باید دولت از خیلی وقت پیش زنگ های خطر را حس می کرد که چه راه حلی را به جامعه تزریق کنم که ثروت و آینده مملکت از کف نرود چرا که ثروت تنها نفت و منابع طبیعی نیست.
عوامل درونی، ژنتیک و تربیت خانواده و سواد زندگی، عوامل بیرونی و اتفاق‌هایی که در پیشرفت تکنولوژی افتاده دلیل بر تفاوت و ایجاد گسل میان نوجوان امروز و دیروز است.
افشین بیننده، دانشجوی دکترای جامعه شناسی در این باره می گوید: در پاسخ به این سوال، باید بعد زمانی و مکانی هر پدیده ای بررسی شود، چرا که همه چیز درجامعه شکل می گیرد؛ البته این را هم در نظر بگیریم که دنیای امروز و دنیای که فناوری های نوین ارتباطی سرعت گرفته، زمان و مکان را به چالش کشیده است.
کودک امروزی واقعیت ها را همان گونە کە هست می بیند و می پذیرد. شاید کم طاقت و تا اندازه ای لحباز باشد، اما معنی فاصله سنی دوران کودکی و نوجوانی را خوب درک کرده است.
نوجوان دیروز، نسل تو سری خور و حرف گوش کنی بود که خط مستقیمی داشت، خانواده و جامعه خطی را برایش تعریف کرده بودند و فکر می کرد سرپیچی از این خط به منزله ترد شدن است. در حالی که نوجوان یعنی سرکشی و ساز مخالف زدن، نوجوان امروز نسل فرزند سالاری و نوجوان دیروز نسل چشم و گوش بسته و حرف گوش کن است.
۲- چرا در جوامع پیشرفته سن نوجوانی را سن طلایی، اما در جوامع جهان سومی سن بحران می نامند؟
فرمیسک شمش ادامه می دهد، که با جامعه‌ای طرفیم که مشتاق گفت‌وگو و وارد شدن به انواع گفتمان هاست در این سن همه دوست دارند خود را بشناسند طرف مقابل را بشناسند و این تحقیق و تفحص باعث به وجود آمدن آگاهی در پیرامون و موجودیت خود شخص می شود به استقلال علاقه دارد و دوست دارد لباس متفاوت بپوشد.
نوجوانی دوران تشنگی است و کسی حق ندارد مقدار نوشیدن و عطش را برای کسی دیگر تعیین کند چون ظرفیت و توانایی هر فردی متفاوت است در نتیجه باید جامعه با نوجوان نرم تر و آرام تر برخورد کند و خشن برخورد کردن جواب معکوس دارد.
دوران نوجوانی بحران نیست؛ بلکه همکاری با کودکی است که وارد مرحله نوجوانی شده و ما باید، برای دستیابی به حل مسئله و مشکلی که دارد تلاش کنیم نه اینکه انگ حذف و هنجار شکنی را بر پیشانی نوجوان حک کنیم.
هنجارشکنی در همه مراحل زندگی وجود دارد. دولتمردان باید راهکارهایی برای جلوگیری از به وجود آمدن انواع افسردگی، اضافه وزن، اختلالات روانی و افزایش هوش هیجانی را در برنامه کاری خود قرار دهند.
سیاست گذاری در حوزه سلامت نوجوان، باید یکی از اولویت های نظام سلامت باشد.
دوره طلایی، زیربنای اساسی است؛ تا زمانی که زیر بنایی محکم و اساسی نداشته باشیم، دوره طلایی را تجربه نخواهیم کرد و وارد مرحله بحران می شویم؛ در زیربنای غیر اصولی نه خانواده، نه جامعه و مدرسه آموزش لازم را ندیده و نمی تواند فرزند را به سوی دوره طلایی هدایت کند.
اصلاح این مسائل نیازمند برنامه ریزی درست است؛ سخت است که باورها و اعتقادات را تغییر بدهیم ولی هیچ چیزی غیر ممکن نیست، وقتی مشکلات در راس کار دولتمردان قرار گیرد و با جدیت برای برطرف کردن مشکلات، وقت و هزینه گذاری شود غیرممکن، ممکن می شود.
افشین بیننده ادامه می دهد: می توانیم به چندین شکل مختلف به این پرسش جواب بدهیم در اینجا خود سوال به این مسئله اشاره دارد که جوامع پیشرفته و جوامع جهان سومی، وقتی از منظر جامعه به افراد نگاه کنید، این جامعه باعث می شود که در کشوری سن نوجوانی را سن طلایی و در کشوری دیگر سن بحران بدانید. به نظر می رسد، سن طلایی در کشورهای پیشرفته به واسطه فراهم بودن بسترهای اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و آموزشی، سنی است که انسان را در جایگاهی که دارد روی سکوی پرتاب قرار می دهد، تا بتواند پله های ترقی را طی کند.
در جوامع جهان سوم، مسائل جنسی به نوعی خیلی محدود کننده می شود، تا جایی که ازآن به عنوان یک بحران نام می‌برند؛ مسائل جنسی در جهان سوم سهم وسیعی در بحث بحران دارد و متاسفانه هیچ آموزشی در این راستا در دسترس این قشر وجود ندارد.
همچنین، امنیت و آینده شغلی و بیمه تامین اجتماعی نیز از جمله عوامل ایجا کننده بحران است؛ در مدارس هم مدام به دانش آموزان می گویند که این سن، سن بحران است و به سختی می گذرد و باید مراقب خود باشید؛ به دانش آموزان نمی گویند که این سن طلایی است و باید از آن استفاده کنید، حق انتخاب دارید و می توانید در این سن به شکوفایی و خودشناسی برسید و پیشرفت کنید.
بهار توانا در این رابطه به خبرنگار ایسنا می گوید: سن طلایی و سن بحران، برای من مادر دو واژه ملموس است. دورانی سخت و طاقت فرسا و نفس گیراست. با دنیای از سئوالات رو به رویی و نمی توانی جواب گو باشی. واقعا سخت است جواب همه پرسش ها را بدانی اما اجازه جواب دادن را نداشته باشی یا ندانی که چگونه جواب بدهی که هم نوجوان به جواب خودش رسیده باشد و هم تو وجدانت آسوده گردد. شاید همین در لفافه گفتن ها باعث به وجود آمدن این گسل پرناشدنی میان جوامع پیشرفته و جوامع جهان سومی باشد.
هیچ تردیدی در تاثیر تکنولوژی بر زندگی و تربیت و نوع درخواست ها وجود ندارد. چون بدون این که خودمان بخواهیم درگیر قضیه دنیای مجازی و تکنولوژی و فناوری شده ایم و نوجوان چون کنجکاو و پرسشگر است در نتیجه تا اندازه ای می تواند تاثیرات تکنولوژی باشد،البته وراثت و محیط تربیت در این مرحله تاثیر بسزایی دارد.
۳-مطالبه گری های نوجوان امروز دلیل بر پیشرفت تکنولژی یا ذهن پرسش گر آنان است؟
فرمیسک شمس ادامه می دهد، ذهن پرسشگر همیشه وجود داشته و دارد؛ تیپ خانواده ها فرزند سالاری شده و بیشتر افراط و تفریط می کنیم یا این ور مرزیم یا آن ور مرز، خط متعادل و میانه ای را در نظر نمی‌گیریم.
خودمان بچه های حرف گوش کنی بوده ایم، اما در عوض همه نداشته های خود را به بچه هایمان انتقال دادیم و با اینکار اوضاع را وخیم‌تر کردیم، بچه اگر حرفی دارد، باید که در خانواده مطرح کند. باید مشورت در خانواده جریان داشته باشد، شاید بچه ها گوش ندهند، اما ما باید بیشتر شنونده باشیم، طوری که باید مخالفت ما را هم بشنود و درک کند نه اینکه فقط حرف او باشد.
از پیشتر روی روش تربیت باید کار کنیم و اگر قرار بر مطالبه گری باشد هر کسی می‌تواند مطالبه‌ای داشته باشد، اما نه از روی گستاخی، حرف مخالف همیشه وجود دارد و باید وجود داشته باشد، چون بدون مخالفت گفت و گو شروع نمی شود باید یاد بگیریم که خوب گوش بدهیم.
پرسشگری و نوجوان دو قطب جدایی ناپذیرند. انواع تنش ها و چرایی ها و گستاخی ها در سن نوجوانی شروع شده و انواع پرسش ها شکل می گیرد. که در این حال باز هم به همان ذخایر تربیتی برمی‌گردد که چگونه با این سن برخورد کند چون اگر از قبل پایه های تربیت سست و بی اساس باشد باعث ایجاد تنش و برخورد می شود مثلاً افراط و تفریط در اخلاق در انواع برخورد می تواند لبه تیز یک کارت باشد که هر آن ممکن است به خود آسیب برساند و از لبه پرتگاه سقوط کند و باعث افراط گری شود در این سن طبق داشته هایی که تا این زمان در ناخودآگاهش ذخیره شده برخورد می کند.
برای گذشتن از این مرحله باید با برنامه ریزی و مشورت پله پله به جلو برویم و همه این کارها به آموزش و پرورش برمی‌گردد، والدین نیز باید با آموزش، توانایی تربیت نوجوان را پیدا کنند.
افشین بیننده ادامه می دهد: مطالبه‌گری نوجوان در زندگی امروز، در دنیای مدرن و دنیای ارتباطات است. هرگز نمی توانیم از تکنولوژی‌های ارتباطی صرف نظر کنیم، چون پدیده جهانی بودن محصول تکنولوژی و فناوری های ارتباطی است.
مطالبه گری ها محصول ذهن پرسشگر نیست، هر فرزندی با نیازها و بهانه های مختص به خود به دنیا می آید و کم کم سوال های ویژه خودش را به مادر می فهماند و سخت فشار می آورد که دلیل این کارها چیست.
ممکن است انسان ها خود، در پویایی ذهن عاملیتی داشته باشند، اما هیچ وقت نمی توان پدیده جهانی بودن را نادیده گرفت.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی اجتماعی نوجوان امروز ادامه می دهد جوامع جهان مطالبه گری سن طلایی سن بحران بچه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۹۵۸۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
افزایش ایست‌های بازرسی در پی افزایش جرم و جنایت در لندن
به گزارش قدس آنلاین، مارک رولی روز چهارشنبه در گفت‌وگو با شبکه رادیویی ال‌بی‌سی عنوان کرد که فرهنگ حمل چاقو باید به‌واسطه ترس از دستگیری توسط مجریان قانون، برچیده شود. وی با بیان اینکه ایست‌های بازرسی تاکتیک کارآمدی برای کاهش جرم و جنایت بشمار می‌رود افزود که برنامه پلیس در این زمینه اطلاع رسانی خواهد شد.
این درحالیست که طبق آمارها، جوامع اقلیت و به ویژه رنگین‌پوست، بیشتر از افراد بومی و سفید پوست هدف ایست‌های بازرسی پلیس قرار می‌گیرند. تحقیقات نشان می‌دهد احتمال اینکه یک سیاهپوست توسط ماموران پلیس در خیابان متوقف و مورد بازرسی بدنی قرار بگیرد، در مقایسه با یک فرد سفید پوست، ۱۳ برابر بیشتر است. همچنین حدود ۲۷ درصد از بازرسی های بدنی توسط پلیس بدون دلیل موجه انجام شده است.
البته آمارها نشان می‌دهد که پلیس طی ۲ سال گذشته ۴۴ درصد کمتر از اختیارات خود برای ایست بازرسی استفاده کرده است. با این حال صادق خان شهردار لندن گفته است که از اختیارات پلیس در این زمینه، به شرطی که به صورت «حرفه‌ای، قانونی و متناسب» استفاده شود، حمایت می‌کند.
بحث درباره افزایش ایست‌های بازرسی در لندن درحالی افزایش یافته است که حادثه چاقوکشی روز گذشته در شمال شرق لندن، انگلیسی‌ها را شوکه کرده است. در جریان این حادثه، یک پسر بچه ۱۴ ساله بر اثر ضربات چاقو به قتل رسید و ۴ نفر دیگر بشدت مجروح شده‌اند.
پلیس لندن می‌گوید که این حادثه را تروریستی تلقی نمی‌کند اما همچنان انگیز مهاجم از انجام این کار مشخص نیست.
بر اساس آمارها، جرم و جنایت در انگلیس طی ۴ سال گذشته شتاب تندی به خود گرفته و شاخص‌ها در حال نزدیک شدن به آمار پیش از همه‌گیری کروناست. نشریه تایمز چاپ لندن پیش از شیوع کرونا گزارش داد که آمار جرائم در لندن برای اولین بار از نیویورک آمریکا پیشی گرفته است.
منبع: خبرگزاری ایرنا
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند